سیامک جهانگیری، متولد26 بهمن ماه 1349 در شهر چالوس است. او دارای مدرک دیپلم ریاضی و فیزیک و دانش‌آموختۀ کارشناسی رشتۀ موسیقی دانشگاه تهران، دانشکدۀ هنرهای زیبا ورودی سالِ 1371 بوده و در سال 1399 مدرک درجۀ یک هنری در رشتۀ نوازندگی ساز نی را دریافت کرده است. او آموزش ساز نی را نزدِ استاد عبدالنقی افشارنیا آغاز کرد و پس از ورود به دانشگاه از محضر استادانی همچون دکتر محمدتقی مسعودیه، دکتر خسرو مولانا، دکتر شاهین فرهت، دکتر آذین موحد، استاد تقی بینش، استاد فرهاد فخرالدینی، استاد داریوش طلایی، استاد مجید کیانی، استاد محمدعلی حدادیان و استاد محمدعلی کیانی‌نژاد و دیگر اساتید بهره‌مند شد. جهانگیری از سال 1373 تا 1399 در موسسات و دانشگاه‌های موسیقی، مانند دانشگاه تهران و هنر، کنسرواتوار تهران و همچنین در موسسه‌های آموزش آزاد به آموزش موسیقی مشغول بوده است.
وی از سال 1372 تا کنون مشغول به فعالیت‌های اجرای صحنه‌ایی در اروپا، امریکا، کانادا و کشورهای مختلف آسیایی بوده است. این اجراها به همراه بزرگانی چون حسین علیزاده، کیهان کلهر، شهرام ناظری، هنگامه اخوان، داریوش پیرنیاکان، حمیدرضا نوربخش و ... بوده است. جهانگیری در پروژه‌های متعدد از جمله پروژۀ "جادۀ ابریشم" (Silk Road) زیر نظر نوازندۀ چیره‌دست ویلنسل یویوما، و مجموعۀ Music Fabric و اجراهای متعد با آنها در قالبِ کنسرت و ورک‌شاپ با هنرمندان بین‌المللی همکاری داشته است.
ضمن فعالیت‌های اجرایی، آثار متعدد صوتی و تالیفات بسیار در زمینۀ اجرا به عنوان آهنگساز و نوازندۀ نی، آموزش، هم‌نوازی در گروه‌های مختلف و همچنین آثاری به عنوان نوازندۀ کلارینت از سیامک جهانگیری منتشر شده است که در اینجا به شکل موضوعی به آنها اشاره می‌کنیم.
1) آثار صوتی وی در مقام آهنگساز و نوازندۀ نی شاملِ سور و سوگ (1376)، از خیال کُپاچین‌های البرز (1379)، خانه‌ام ابری است (1383)، تنها (1387)، نگارینه (1391)، در بندِ نی (1392)، ترنمی برای صبح (1393)، می‌رسد باران (1395)، یک متر و هفتاد صدم (1395)، از گلستان بی‌خزان شیخ شیراز (1395)، در رگِ تاک (1396)، رخت بنما (1396)، من همان نای‌ام (1397)، بدرقۀ ماه (1398)، گِرِه (1398)، مطرب درد (1399)، چارمصراع (1402).
2) آثار صوتیِ وی در مقام تدوین و تنظیم کننده و نوازندۀ نی شامل این عناوین است:
- موسیقی دوران قاجار (Musique de l’epoque Qajar)، پاریس: انتشارات INEDIT (1393).
- در مقامِ مثنوی، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، آواز مظفر شفیعی، تهران: انتشارات ماهور (1401).
- پری‌خانه، تدوین و تنظیم موسیقی و نوازنده نی: سیامک جهانگیری، آواز: ثمین قربانی، تهران: انتشارت ساز آواز (1402)
- از کاروانِ رفته، به یاد رضا و مرتضی محجوبی، تدوین و تنظیم موسیقی: سیامک جهانگیری، آواز: اشکان کمانگری، تهران: انتشارات ساز آواز (1401).
3) همکاری وی در آثار آهنگسازان دیگر به عنوان نوازندۀ نی ازین قرار است:
- وقتی غریبه‌ها یکدیگر را ملاقات می‌کنند (When Strangers meet)، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، سرپرست گروه جاده ابریشم (Sil Road Project): یویوما (YoYoMa)، انتشارات سونی (Sony Music) (1382).
- تعالی (Enchantment)، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، سرپرست گروه جاده ابریشم (Sil Road Project): یویوما (YoYoMa)، انتشارات سونی (Sony Music) (1385).
- شوق‌نامه، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، خواننده: همایون شجریان، به سرپرستی: محمدرضا درویشی، پژوهشی در موسیقی دوره‌ی تیموری (قرن هشتم) و بازخوانی تصانیف منسوب به عبدالقادر مراغی به همراه کتاب و سه لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات کانون پرورش فکری (1390).
- فهرستی از موسیقی بدون مرز (The playlist without border)، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، سرپرست گروه: یویوما، آمریکا: انتشارات سونی (Sony Master World) (1392- 2012)
- پاییز، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، تنبور: علی اکبر مرادی، تهران: یارسان (1391)
- باده تویی، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، آهنگساز: حسین علیزاده، تهران: ققنوس (1392)
- شازده کوچولو، اثر آنتوان دو سنت‌اگزوپری، انتخاب موسیقی: سیامک جهانگیری، مترجم و گوینده: دلارا قهرمان، تهران: بهجت (1393).
- روایتِ ابوعطا، تک‌نوازی نی، تهران: انتشارات هنر موسیقی (1394).
- عشقیم گَل، نوازنده نیِ قمیشی: سیامک جهانگیری، آهنگساز: حسین علیزاده، تهران: انتشارات ققنوس (1395).
- بازگشت، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، آهنگساز و سرپرست گروه: داریوش پیرنیاکان، تهران: حوزه هنری (1395).
- بی‌نشان (Evanesce)، نوازندۀ نی: سیامک جهانگیری، آهنگساز و سرپرست گروه: حسین علیزاده، آلمان: HAMH Records (2019).
- از گلستان عجم، مجموعه هفت تصنیف و بیست پیشرو عجمی، نوازنده نی: سیامک جهانگیری، سرپرست اجرا: بهزاد میرزایی، به کوشش محمدرضا درویشی (1399).
4) جهانگیری آثاری در زمینۀ آهنگسازی و نوازندگی با ساز کلارینت دارد که ازین قرارند: آبگون (1398)، رهگذری نامنتظر (1398)، عشق است و پیداست (1399)، به دور دست‌ها مَرو (1401)، در پرده‌ها (1401).
5) سیامک جهانگیری در زمینۀ آهنگسازی تئاتر نیز با گروه تئاترکاغذی در فرانسه همکاری داشته است. در سال 1394 برای تئاتر نامِ من سرخ (بر اساس رمانی از اورهان پاموک) به کارگردانی آلن لوکوک و در سال 1396 برای تئاتر رازی در کوچه‌ها (بر اساس رمانی از فریبا وفی) به کارگردانی نرگس مجد آهنگسازی کرده است.
تالیفات و آثار صوتی وی در زمینۀ آموزش شامل عناوین زیر است:
1394 ردیف دوامی به همراه سه لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور.
1395 24 چهارمضراب از ابوالحسن صبا، به همراهی لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور.
1396 ردیف آوازی به روایت محمود کریمی، دفتر اول، دستگاه شور و متعلقات، به همراهی دو لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور.
1397 ردیف آوازی به روایت محمود کریمی، دفتر دوم، دستگاه همایون، آواز بیات اصفهان، نوا، به همراهی یک لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور.
1397- ب ردیف آوازی به روایت محمود کریمی، دفتر سوم، دستگاه راست‌پنجگاه، ماهور، سه‌گاه و چهارگاه، به همراهی دو لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور.
1397- ج هم‌نواز1، 18 قطعه برای هم‌نوازی ساز نی و سازهای کلاسیک ایران، به همراه یک لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور.
1399-الف بَند به بَند، مجموعه تمرین‌های روزانه برای سازِ نی، تالیف: سیامک جهانگیری، تهران: انتشارات ماهور. (زیر چاپ)
1399- ب هم‌نواز 2، گزیده بیست و پنج قطعه از استاد فرامرز پایور، آوانویسی، تدوین و اجرا برای ساز نی: سیامک جهانگیری، کتاب به همراه لوح فشرده صوتی، تهران: انتشارات ماهور. (زیر چاپ).
1399- ج دستور مقدماتی نی، تالیف: سیامک جهانگیری، تهران: انتشارت ماهور.
1401 هم‌نواز 3، گزیدۀ 21 قطعه از استاد منصور نریمان برای نی، آوانویسی و اجرا: سیامک جهانگیری، تهران: انتشارات ماهور.
1402- الف ردیف میرزاعبدالله برای نی، دفتر اول، شامل آواز ابوعطا، بیات ترک، افشاری، دشتی، بیات کرد، اصفهان، دستگاهِ شور و نوا، آوانگاری: سیامک جهانگیری و سهیل قَدَمی، بر اساس اجرایِ سیامک جهانگیری، تهران: انتشارات ماهور.
1402- ب بند به بند، جلد دوم، مجموعه‌ی تمرین برای نی (راست کوک)، تالیف: سیامک جهانگیری، تهران: انتشارات ماهور.
1400 ردیف میرزا عبدالله، به روایتِ نورعلی برومند، اجرا با ساز نی: سیامک جهانگیری، چهار سی دی، تهران: انتشارات ماهور.
جهانگیری علاوه بر فعالیت‌های اجرایی، داوری جشنوارۀ جوان در دور‌ه‌های مختلف را بر عهده داشته و همچنین عضو شورای سیاست‌گذاری جشنوارۀ موسیقی کلاسیک بوده است.
یکی از مهم‌ترین کارهای جهانگیری، اختراع و ثبت سازِ نیِ چوبی و ساختِ این ساز در سال‌های اخیر است.